Het huis Barkhausen werd in 1785 gebouwd door Arnold Christian Scheibler (1745-1824). Zijn vader, Wilhelm Wimar Scheibler, werd aangemoedigd om naar Monschau te komen door het grote economische succes van zijn broer Johann Heinrich Scheibler (bouwer van het Rode Huis). Hij trouwde met de weduwe van zijn neef Ernst Scheibler uit Elberfeld in het Bergische Land. De gewoonte van de typische groene luiken die van daaruit worden meegebracht, is ook in dit huis te zien.
De bouwplaats bevond zich in een voormalige leisteengroeve in het zogenaamde Wingertsley, waar destijds pogingen waren ondernomen om wijn te verbouwen, maar dit was niet gelukt vanwege het barre klimaat.
Arnold Christian Scheibler was een protestants lid van het “fijne gewaad”. Deze lakenmakers verwerkten niet langer de ruwe Eifelwol, maar importeerden merinowol uit Spanje. Bovendien ontwikkelden ze zeer complexe processen om het doek te verfijnen door het meerdere keren te scheren en te verven. Je kon dus concurreren met kleding uit Frankrijk of Engeland. De stoffen waren erg gewild in Rusland, Italië en zelfs in het Ottomaanse rijk.
Christian Arnold Scheibler was destijds een van de grote lakenfabrikanten in Monschau. Zijn omzet was bijna net zo groot als die van zijn oom Johann Heinrich Scheibler, de bouwer van het Rode Huis.
Met de bezetting door de Fransen in 1794 kwam er een abrupt einde aan de bloeitijd van Monschau en de financiële reserves van de grote lakenmakers smolten elk jaar.
In 1810 verkocht Christian Arnold Scheibler het huis aan Carl Matthias Offermann, die ook een van de grote protestantse families van kledingmakers was.
In 1845 werd het huis verkocht aan Johann Heinrich Elbers, wiens kantoorgebouw met zijn uitgestrekte uiendak in het zicht van de Roer ligt.
In 1869 richtte Guido Scheibler, een broer van J.H. Louis Scheibler, de eigenaar van de spinnerij en de lakenfabriek: “Louis Scheibler & Son” het huis.
Dat het gebouw bekend staat als Haus Barkhausen is te danken aan Ernst Wilhelm Barkhausen, die in 1801 werd geboren in Röcke, nabij de gemeente Barkhausen, in het Schaumburger Land. Hij kwam rond 1830 naar Monschau als bouwmanager in de wegenbouw. Zijn taak was het opmeten van de nieuwe weg naar Schleiden en het beheren van de aanleg. In Monschau ontmoette hij zijn toekomstige vrouw Rosalie Zoepffel, de dochter van districtsbestuurder Zoepffel met wie hij in 1835 trouwde. In 1839 kregen ze hun zoon Alfred. Beide ouders stierven vroeg, en de 5-jarige Alfred werd opgevangen door de familie van de districtsbestuurder. Alfred kreeg een goede schoolopleiding in Monschau, leerde laken fabriceren in Burtscheid bij Aken en vond later werk bij een lakenfabriek in Kettwig (Essen). In 1866 keerde Alfred terug naar Monschau. Hij werkte in het gezelschap van zijn toekomstige schoonvader, in de lakenfabriek Louis Scheibler & Son in Rosenthal. In 1869 nam zijn oom Albert Zoepfel, een broer van zijn moeder, hem mee naar zijn grote lakenfabriek in Quellenstein bij Pernau in het huidige Estland. Alfred trouwde daar met Emilie Scheibler, dochter van J.H. Louis Scheibler.
In 1882 schreef J.H. Louis Scheibler leidde de lakenfabriek en de spinnerij in Rosenthal (onder het huis) tot zijn zoon Emil Scheibler en zijn schoonzoon Alfred Barkhausen. Alfred Barkhausen en zijn gezin zijn weer naar dit huis in Monschau verhuisd. Alfred Barkhausen stierf op 5 maart 1908 in Monschau. Zijn zoon Ernst Barkhausen (1880-1955) sloot deze laatste traditionele lakenfabriek in Monschau omdat deze niet meer rendabel was. Ernst Barkhausen voegde zich in 1911 bij zijn zwager Emil Crous, die een paar jaar eerder van Monschau naar Viersen in het Rijnland was verhuisd en een fluweel- en zijdeweverij had gesticht. Ernst Barkhausen vestigde zich in Viersen en trouwde in 1913 met Elisabeth Croon uit Aken. Ze kregen drie kinderen, Gerhart in 1914, Herta in 1916 en Alfred in 1920. Het huis Monschau bleef in hun bezit en werd gebruikt voor alle vakanties. De twee zonen stierven in de oorlog en Herta trouwde in 1942 met Rudolf Zimmermann. Na de Tweede Wereldoorlog werden delen van het huis door de nazaten gebruikt als vakantiehuis. Het huis is nog steeds in bezit van de familie en is sinds kort als vakantiehuis verhuurd aan vakantiegasten (www.barkhausen-monschau.com)
Door de eeuwen heen zijn er veel dingen in het huis bewaard gebleven. De schilderijen van de genoemde voorouders hangen nog steeds in de vakantieappartementen. Veel meubels, de eikenhouten vloerdelen, het stucwerk aan het plafond en de grote houten wenteltrap herinneren nog aan het grote verleden van dit huis.
Arnold Christian Scheibler
1745 – 1824
Hij is de zoon van de jongere broer van Johann Heinrich Scheibler (bouwer van het “Rode Huis”, het symbool van Monschau).
Toen hij 12 jaar oud was, was hij met zijn vader naar Berlijn, die door de Pruisische koning Frederik de Grote werd geroepen als het hoofd van de koninklijke stoffenfabriek.
Arnold Christian Scheibler keerde later terug naar Monschau, huwde in 1775 de weduwe van zijn neef Ernst Scheibler en stichtte zijn eigen stoffenfabriek met een voliemolen op de Roer onder dit huis, zijn huis dat in 1785 werd voltooid.
Friedrich Jakob Scheibler
1774 – 1834
Hij is een kleinzoon van Johann Heinrich Scheibler (bouwer van het “Rode Huis”, het symbool van Monschau).
Hij was de eerste die draaimachines met stoombediening in Monschau gebruikte en hij was burgemeester van Monschau van 1812-1815.
Na de dood van zijn vader Wilhelm Scheibler (1737 – 1797) vervolgde hij samen met zijn moeder Theresia Elisabeth Scheibler, geboren Böcking (1744-1812), de lakenfabriek van zijn grootvader Johann Heinrich Scheibler.
In 1812 trouwde hij met Johanna Maria Amalie Scheibler, dochter van Arnold Christian Scheibler.
Johann Heinrich Scheibler
1705 – 1765
Hij komt uit een geleerde familie en is een achterkleinzoon van professor Christoph Scheibler (foto achter de kachel)
Hij leerde op eigen verzoek bij een lakenfabrikant in Imgenbroich en op achttienjarige leeftijd nam hij het hoofd over van een stoffenfabriek.
Hij leidde de productie van het Monschauer-weefsel tot een onverwachte bloei door verwerking van de beste merinowol uit Spanje en verbetering van verftechnieken.
Bovendien, in plaats van de eerder monochrome doek, weefde hij ingewikkelde gekleurde patronen, die al snel door heel Europa werden verhandeld.
Hij is de bouwer van het Rode Huis, het symbool van Monschau.
Christoph Scheibler
1589-1653
Christoph Scheiblers vader was de lutherse prediker en meester Johannes Scheibler (1553-1597). De ouders van Christoph stierven in 1597 aan de pest. Rijke familieleden in Gemünden verwelkomden de wees.
Scheibler’s Liber sententiarum vestigde zijn vroege wetenschappelijke faam. Filosofische kernzinnen worden daar uitgelegd.
Sinds 1610 was hij professor in logica en metafysica in Gießen en in 1625 werd hij benoemd tot superintendent en directeur van het Archigymnasium in Dortmund.
